Rozdział IV- Fuugl



-Wstawaj ty obiekcie badań-Squeek usłyszał głos przez sen.
-Kto?-wymamrotał.
-Orandoo chce cię widzieć.
''Orandoo, Orandoo skądś znał to imię''
-Tak znasz je a może teraz łaskawie wstaniesz.-Instynkt się odezwał.
    Squeek się zerwał. Zobaczył przed sobą zwierzę. Puchatego Sloga, który się do niego odezwał:
-Chodź za mną.
Nasz bohater ruszył za nim zadając pytanie:
-Kim jesteś?
-Fuuglem-odpowiedziało krótko zwierzę.
-Co to takiego?
-Stworzył mnie Orandoo. Jestem połączeniem Fuuzla i Sloga. Na imię mam Daffi. Orandoo stworzył wiele stworzeń. Np. 20 lat temu stworzył jakieś połączenie i teraz go szuka, aby prowadzić badania.
-Co to ma ze mną wspólnego?-dalej zasypywał pytaniami Daffi.
-Jesteśmy.
Podczs rozmowy weszli do lasu. Skręcili na jakąś polanę. Tam stał ON.
-No witam, witam mój szanowny mały Mudokeechu.-odezwał się Vykker na środku polany.
-Jestem Squeek!!! A nie jakieś Mudocoś.
-Jesteś moim najbardziej rozwiniętym okazem-powiedział Orandoo nie zwracając uwagi na Squeeka i rozglądając się do okoła.
-Ej-Fuugl się odezwał.
-Zamknij się Daffi!!! Nastąpi czas, że umrzesz.
-A on to nie?
-Won na statek!-Wrzasnął Orandoo i gdy Daffi uciekł wyjął dwa pakunki.
-Co to takiego?-zapytał śmiało Squeek.
Orandoo rozpakował jedną paczkę. Pokazał Squeekowi butelke z której pił. Na plakietce napisane było Nieśmiertelność.
-Ja cię-pomyślał Squeek.
-W tym musi być jakiś haczyk-odezwał się Instynkt.
-Ale to daje nieśmiertelność tylko po zażyciu pewnego eliksiru, który pomaga w tym procesie. Inaczej umrzesz.-Orandoo miał tajemniczy głos.
Podał mu drugą paczkę mówiąc tylko:
-Otwórz jak będziesz na łożu.



********************************************************************************************************************************************************



Squeek po powrocie zauważył dziwną rzecz. Pancerz zmienił kolor na ciemniejszy. Usiadł na swym łożu. Gotów rozpakować ten ''prezent''.

********************************************************************************************************************************************************


Thx że ktoś to czyta. Trochę robione w pośpiechu. Jutro mała szansa że napiszę. A w ferie możliwy brak dostępu do kompa. Pojadę do brata i... no samolub no.

JAAA CHCE KOOOOLEJNĄ CZĘĘĘĘĘŚŚĆĆ!!!

Dobry jesteś w te klotzki ;]. Pisz dalej.

,,I needs this!!! TO SURVIVE!!!!! ''

Rozdział VII- Kac


-Ja piję, ty pijesz- śpiewał Squeek, który wypił odtrutkę- gdy śpiewam inni mówią: umieram!
-Hej-zawołał Instynkt- wiem, że się cieszysz, ale bez przesady.
-Napij się ze mną... hee... to proste... hee... musimy to oblać!
W tym momencie przyleciały srebrne gołębie. Utworzyły się w formację koła. Zmieniły się
w portal. Wyskoczył z niego Abe, ale nie sam... z jakimś Sligiem!
-Co ty... hee... tu robisz?-zapytał pijany Squeek.
-Przyniosłem kilka rzeczy- Abe był trochę zniesmaczony- to kilka gazet i ten młody.
Squeek dopiero teraz zauważył małego Sliga bez ''Pants''. Zemdlał.


********************************************************************************************************************************************************


-O mój łeb- Squeek się przebudził.
-Zrobiłem ci śniadanie!
Coś tu nie pasowało. Jak Instynkt mógł mu zrobić śniadanie? Przecież był w jego głowie.
A może kto inny do niego mówił? Tylko kto? Postanowił sprawdzić. Otworzył oczy. Nad
nim ''stał'' Slig.
-Aaa... przypominam sobie.
Slig podał mu bez słowa gazetę.
-Co to?- Squeeka dalej bolała głowa. Wziął się za śniadanie ( gołębie jaja na twardo )
i zaczął czytać pierwszy artykuł.

''Księżyc Glukkona!''
''Niedawno nad naszymi głowami pojawił się długo oczekiwany przez Glukkonów Księżyc.
Kilkuset Glukkonów z niższą rangą przeszło na naszą stronę. Postanowili żyć z nami w zgodzie.
Mamy nadzieję że to żaden podstęp, ale pracuje nam się dobrze.''

Slig podał Squeekowi następną gazetę:
''Śmierć Lady Margaret''
''Po odejściu kilku jej lokajów przestała jeść. W dodatku płuca jej wysiadły.
Zostanie pochowana w nieznanym Glukkon Temple. Glukkoni są zrozpaczeni.''

-Podaj następną polecił Squeek:
''Wszyscy Glukkoni i ich służba z nami!''
''Glukoni po kilku poprzednich klęskach zrozumieli, że ich gatunek przestanie istnieć
jednak oni, Sligi i Slogi są po naszej stronie.''

Squeek następną gazetę wziął sobie sam. Ta było najszczęśliwsza:
''Nasza Sam wolna''
''Sam-królowa Mudokonów została uwolniona z rąk Vykkerów.Była taka szczęśliwa, że
zdarzył się cud. Urodziła córkę! Dodatkowo znaleźliśmy uwięzioną jej starszą o 15 lat siostrę!''

Slig podał mu gazetę pt. ''Podsumowanie miesiąca'':
''Glukkoni pomagają w gospodarce, Sligi to towarzyszy do rozmów, Slog to
najlepszy przyjaciel Mudokona, niestety Vykkerzy i Interny szaleją nad wioskami
swoimi statkami i wciąż prowadzą swoje eksperymenty.

Squeeka od natłoku informacji ( a może od piwa? ) rozbolała głowa.
Więc spokojny położył się spać.

VIII-Nol

    Squeek wstał wypoczęty. Zobaczył jak piękny jest las. Wcześniej tego nie zauważył.
Nagle przypomniał sobie wydarzenia z ostatniego dnia. Słońce grzało mu w twarz. Rozejrzał
się za Sligiem.
-Hej!- zawołał- gdzie jesteś!?
Nikt mu nie odpowiedział. Pomyślał sobie jedno: od zbyt dużej ilości piwa to wszystko
mu się przyśniło.
-Już idę- usłyszał z pod skarpy głos- muszę się podciągnąć.
Squeek szybko podbiegł mu pomóc. Wciągnął go i zapytał:
-Gdzieś ty był?
-Eee... no... bo...- wyjął z pomiędzy ''warg'' kilka gołębich jaj- chciałem ,żeby było
coś na śniadanie.
Zrobili jajka na twardo używając miseczki, którą przyniósł ze sobą Slig.
-A więc- zaczął z pełnymi ustami Squeek- opowiedz o sobie.
    -Nazywam się Barkee. Jestem trochę inny. Mnie jako jedynego Skillya nie chciała oddać
do pracy. Zachowała mnie u swego boku. Dlatego nie mam ''Pants''. Po ostatnich
wydarzeniach Skillya i Sam są przyjaciółkami. Siedzą i popijają sobie herbatkę. Jestem tu,
bo nie lubię przebywać z Mudokonami.
-Ja jestem Mudokonem- przerwał Squeek.
-Ale innym, ty nie jesteś taki hmm... oni myślą, że skoro się pogodziliśmy to znów są
panami świata- Barkee westchnął- tak mówił Abe.
-Abe o mnie mówił?
-Tak, uznał, że skoro chcę przeżyć przygodę to z tobą na pewno się uda. Jakby co
mam jajko Sloga*. Nazwę go Puszek. Wiem, że to dziwne, bo widziałeś kiedyś owłosionego
Sloga?
-Tak jakby- mruknął Squeek.
-Potrzymaj jak chcesz.
      Squeek wziął do ręki niewielikie jajo. Nagle zaczęło się poruszać. Pękało.
Teraz mały Sloguś ''rozglądał'' się wokół. Skoczył w stronę Squeeka. Ten sprytnie
odskoczył, ale zaczął spadać po pochyłej skarpie. Skupił się i jego pancerz zmienił
się w kule. Po wielu turbulencjach rozłożył się na potłuczonych butelkach. Puszek był tuż, tuż.
Mudokon rozłożył skrzydła i zaczął lecieć w stronę lasu. Jakiś liść zakrył mu oczy.
Nie wiedział gdzie leci. Udało mu się zdjąć ''maskę''. Leciał prosto w statek Orandoo.
Próbował zahamować, ale wpadł w zamykające się drzwi. Po krótkich przemyśleniach postanowił
pozwiedzać statek. Nagle wszedł na skrzyżowanie. Skręt w prawo prowadził do zsypu.
Gdyby szedł dalej prosto doszedłby do magazynu. Najbardziej ciekawił go skręt w lewo.
Widać było drzwi za Electric Barrier.
     Zaryzykował. Ustawił pancerz w dziwną kombinację. Wskoczył przez barierę.
Jego zewnętrzny szkielet odbił promienie w przeciwne strony. Uchylił drzwi. Usłyszał rozmowę.
-... i tak o to mam zamiar to załatwić!
-Zgaszenie naszej gwiazdy nic nam nie da!
-Nie rozumiesz? Dalej? Teraz tylko my mamy technologię,m która pozwoli nam przeżyć. Gdy
wszystkie gatunki wyginą. My zapalimy gwiazdę z powrotem, a później z materiałów
genetycznych odtworzymy stworzenia i będziemy panami świata.
-A jak chcesz zapalić gwiazdę z powrotem?
-Zdobyłem laskę szamana Mudokonów, ona ma taką moc wstawie ją do generatora obok wsypu i...
-Orandoo!!! Tyle razy Ci mówiłem, abyś mi tu o nich nie wspominał.
-Ale...
-Nie fizjologuj
-Fizjologia to...
-Wyjdź.
        Squeek odsunął się od drzwi. Stanął w nich Orandoo.
-Co ty tu...- ale Mudokon skoczył do tyłu co spowodowało, że prąd z Electric Barrier uderzył w
Vykkera.
Ten zasłonił się laską, która kiedyś należała do Big Face'a. Squeek biegł do zsypu.
Zobaczył generator z miejscem na laskę. Celował w Starlinng**. Mudokon wbiegł na górę maszyny.
Był nad lufą. Orandoo na dole wstawił berło. Działo się zaczynało grzać. Squeek zwinął się
w kule i wskoczył do lufy. Wybiło go wysoko, a promień uderzył w Starlling. Mudokon rozłożył
skrzydła i leciał w stronę swojej jaskini. Zrobiła się zimna noc. Za nim leciał Niezidentyfikowany obiekt latający.


*Nie jestem pewien czy one są z jajec.\
** Coś jak u nas Słońce.\

Rozdział X- Źródło odgłosu

-Wstawaj leniu!
  Max otworzył oczy, kolejny zwykły dzień się rozpoczął. Obejrzał swoją jamę. Zobaczył
jak zwykle obdarte ściany kamienne. Wstał, chciało mu się pić. Powiedział matce gdzie
idzie i wyszedł z jamy. Było jak zwykle, widział olbrzymią jaskinie ze sklepieniem,
które jest bardzo wysoko. W ścianach były jamy dla takich jak on. Poszedł do centralnej
części jaskini. Znajdowało się tam jeziorko-wodopój. Pochłeptał wodę swoim długim jęzorem.
Przejrzał się w niej. Wyglądał jak zwykle. Podobny do wielbłąda, tylko że z szerszą twarzą
i jego krótsze przednie łapy trzymały się blisko tułowia. Nagle usłyszał z tyłu śmiechy:
-Hahahahaha. Eee jęzorowaty, myślisz że jesteś Elumem?
-Odwal się.
-No dawaj Max, Mudokony się zdziwią gdy przyjdą nas karmić, a ty będziesz martwy.
  Max się odwrócił. Stało przed nim czterech Elumów, jeden większy, wyglądający na
silniejszego.
-Raczej im nic nie powiesz, nie rozumieją nas. Słyszą tylko wycie.
  Max zrobił krok w tył, a oni odpowiedzieli krokiem w jego stronę i zaczęli się śmiać.
Max szybko się odwrócił i zaczął biec. Zapomniał o wodzie.
-Patrzcie ten idiota się utopi!

***
  Squeek nie wiedział, czy wyjrzeć zza rogu. A jeśli Fleeche go zobaczą?
-Instynkcie może mi teraz pomożesz?-pomyślał.
-Hmmm... może przybiorę formę cielesną i ich rozwalę?
-Umiesz?
-Nie kłamałem, żeby wesprzeć cię duchowo.
  Zrezygnowany Squeek wyjrzał zza rogu. Tego się nie spodziewał...

***

  Max otworzył oczy. Leżał na brzegu. Wstał i ruszył w swoje ulubione miejsce. Tam
gdzie kiedyś zniknął będąc pół letnim Elumkiem, obok dziwnej groty skąd nikt nie
wrócił oprócz niego. Wchodził pod górkę po sypkim piasku. Wywrócił się. Między zębami miał piasek.
"Wejdę na górę- pomyślał- i jakoś się oczyszczę."
Wszedł i zaczął długaśnym jęzorem czyścić zęby.
Nagle z groty wyjrzał Mudokon, który z westchnieniem powiedział:
-Dałbym głowę, że usłyszałem Fleecha...
  Max wciągnął język. Głos przypominał odgłos Fleecha...
-Heh... to Elum!!!
-A niby kto- Max powiedział, jednak był przekonany że Mudokon go nie zrozumie.
Przybysz się przeraził i wyjąkał:
-Ummm... iesz... mómómó... wić???

***

Tak wiem trochę krótkie, ale wkrótce będzie lepsze. Związku z tym, że nikt nie odp. na pytanie z poprzedniego rozdziału. Nagroda będzie lekko zmodyfikowana ;D